poniedziałek, 11 stycznia 2021

notatki z pamiętnika rozsypane niechronologicznie nielogicznie puzzle - raz na długi czas
MIEJSCE NA DOM USZERÓW
n arazie dawne akwarele fragmenty z dawno siemianowickimi onirycznymi industrialnymi...

wernisaż 22 lutego 2015
twórcownia & Marek Plura & Biblioteka Sląska zapraszamy na Finisaż wystawy:
Miron Jan Kościelny
Oniryczne Sceny Mojego Gurnego Śluńska
akwarela , gwasz na płótnie
Ekspozycja towarzyszy obchodom 10-lecia Twórcowni FORMA-T.
Prezentowane obrazy, inspirowane twórczością Grupy Janowskiej, powstały w ramach pracy licencjackiej pod kierunkiem prof. Jacka Rykały w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Wystawa czynna do 26 lutego 2015

Miron Ślązak z duszy i drzewa genealogicznego studiuje na ASP dzięki wspaniałej Uczelni bo tylko na ASP- tolerują takich śląsko lubnych dziwaków...

teoretycznie już licencjat, u prof Marka Rykały z przyjaźnią Mariusza Pałki- 

i dzięki wsparciu Twórcowni- rodziny zastępczej-grupy wsparcia 

i zachętom profesora Marka Krzystanka ...

MARKU , POZDRAWIAMY i dziękujemy

ŚLĄZACY Z TWÓRCOWNI TO JUŻ 10 LAT

podaj pliz adres bardziej prywatny do udostępnienia szzcegółow http://tworcownia.blogspot.com/
https://www.facebook.com/plura.marek/posts/635405476587596/ # slonzoki.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Fernando António Nogueira Pessoa 9poleca Ryś, mój przyjaciel)

Fernando António Nogueira Pessoa (fon. fyr'nandu py'soa; ur. 13 czerwca 1888 w Lizbonie, zm. 30 listopada 1935) – portugalski poeta, przedstawiciel modernizmu. Publikował wiersze pod własnym nazwiskiem oraz kilkunastoma heteronimami, m.in. Alberto Caeiro, Ricardo Reis, Álvaro de Campos, Bernardo Soares.

W wieku pięciu lat został osierocony przez ojca, a jego matka wyszła ponownie za mąż. Jego ojczymem został portugalski konsul w Durbanie. W Afryce Południowej Pessoa mieszkał do siedemnastego roku życia. W 1905 wrócił do Lizbony i przez 30 lat prawie jej nie opuszczał. Razem z Almedą Negreirosem i Mário de Sá Carneiro założył, ważne dla współczesnej literatury portugalskiej, pismo literackie "Orpheu". Tworzył poezję w stylu i manierze wielu fikcyjnych, stworzonych przez siebie, poetów, których nazywał heteronimami. Z każdym nazwiskiem, którymi sygnował publikacje, skojarzone były cechy konkretnej osoby z przypisaną jej datą urodzin, wyglądem, temperamentem, poglądami literackimi i wyznawaną filozofią. I tak, Álvaro de Campos był inżynierem i nihilistą, Ricardo Reis - lekarzem i monarchistą, Alberto Caeiro - obserwatorem natury, Bernard Soares - księgowym - introwertykiem. Niezależnie od heteronimów, Pessoa publikował wiersze również pod własnym nazwiskiem.

Zazdroszczę wszystkim osobom, że nie są mną. Ze wszystkich niemożliwości ta wydaje mi się największa.
Zawsze obce mi było pragnienie, aby mnie rozumiano. Być rozumianym to prostytuować się.
W dzisiejszym życiu świat należy tylko do głupców, do niewrażliwych, do podekscytowanych. Prawo do życia i zwycięstwa zdobywa się dziś nieomal tymi samymi sposobami, jakimi zdobywa się zamkniecie w domu wariatów: niezdolnością do myślenia, niemoralnością i hiperekscytacją.
Gdy widziałem z jaką jasnością umysłu i wewnętrzną logiką niektórzy wariaci wyjaśniają sobie samym i innym swe obłąkane idee, na zawsze straciłem pewność co do jasności mego umysłu.
Niech nasza miłość będzie modlitwą…Pobłogosław mnie twoim wzrokiem, a uczynię z chwil, kiedy cię widzę, różaniec, w którym zgryzoty moje zamienią się w zdrowaśki, a niepokoje w ojczenaszki.
Jedno mnie bardziej zdumiewa niż głupota, z jaką większość ludzi przeżywa swe życie: inteligencja w tej głupocie.
Wiara jest instynktem działania.
Jestem żywa sceną, po której przechodzą różni aktorzy, grający w różnych sztukach.

Miron Jan Kościelny

poniedziałek, 11 stycznia 2021

Brak komentarzy:

Współtwórcy

Archiwum bloga